Interview Gerben ter Horst: “Getting things done, dat is mijn mentaliteit”
Gerben ter Horst was nummer vijf op de loonlijst van Gemba. Tegenwoordig stuurt hij samen met een collega een team van 25 consultants aan. Zijn aanpak? Doen, dingen voor elkaar krijgen. Daar wordt hij door klanten om gewaardeerd. “Ik hak knopen door en geef duidelijkheid.”
Wie is Gerben ter Horst als hij níét aan het werk is bij Gemba?
“Ik woon in Zaandam, met mijn vrouw en twee kinderen van 11 en 13. In mijn vrije tijd ben ik veel met ze op pad: naar het zwembad, het sportveld, een wildwaterbaan… Als mama er een keer niet is, gaan we met z’n drieën graag naar Six Flags. Dan zijn we alle drie even enthousiast. Zelf sport ik ook veel. Ik heb 25 jaar gevoetbald, daarna een tijd hardgelopen. Nu zit ik veel op de fiets, racefiets of mountainbike, en af en toe in de sportschool. Op 27 juni fiets ik met een paar collega’s een berg op in Italië, voor Kika. Ik zoek trouwens nog sponsors.”
Hoe ben je in de IT terechtgekomen?
“Ik ben geboren en getogen in de Achterhoek en heb bedrijfskundige informatica gestudeerd in Enschede. Ik combineerde leren en werken bij een matrassenfabriek. Na mijn afstuderen ben ik daar een jaar of zeven gebleven als IT-medewerker, later ook in een leidende rol. ERP, CRM, kantoorautomatisering… we deden de implementaties zelf, zonder consultants. Allemaal jonge mensen die er volle bak voor gingen, schouders eronder en doen. Dat past bij mij.”
Wanneer kwam Gemba in beeld?
“Mijn vrouw woonde aan de andere kant van het land. Toen ik haar ontmoette, ben ik verhuisd. Via een vacaturebank kwam ik bij Gemba. Het was toen nog heel klein, ik werd als implementatieconsultant nummer vijf op de loonlijst. Dat was in 2004. In het begin had iedereen z’n eigen klanten en deed je echt alles zelf: implementatie, rapportages bouwen, support… Als je ergens niet uitkwam, belde je een collega. Maximo installeerde je met een cd’tje, in een ijskoude serverruimte. Daarna begon het echt leuke werk.”
Hoe was dat, werken bij zo’n klein clubje?
“Heel direct. Iedereen wist van elkaar waar die mee bezig was. De lijnen waren kort, ook naar klanten toe. Dat is overigens nog steeds zo. Je zat elke week wel een dag of twee op locatie. Op afstand werken deden we nog nauwelijks. Tegenwoordig werken we meer in teams, en de oplossingen die we bieden zijn veel breder en complexer dan vroeger.”
Wat doe je nu, twintig jaar later?
“Samen met mijn collega Wouter Schouten ben ik operations manager. Vanuit een duofunctie sturen we een team van zo’n 25 consultants aan. Ik doe resourceplanning, denk mee over aanbestedingen, spring bij als er ergens een probleem is of een paar handen tekort. En ik heb ook nog een paar eigen klanten.”
Wat is jouw kracht in het werk met klanten?
“Ik ben vooral van het ‘gewoon fixen’. Niet eindeloos overleggen of van zes kanten bekijken, maar knopen doorhakken en klanten duidelijkheid geven. Dat wordt gewaardeerd. Soms moet je een beslissing forceren om weer verder te kunnen. Het is mooi om te zien dat dingen die ik jaren geleden heb opgezet, nog steeds draaien. Laatst liep ik bij een klant door het magazijn en zag ik een scanner die ik in 2008 had geïnstalleerd. Die wordt daar nog elke dag gebruikt. Ik heb veel projecten voor mobiele oplossingen gedaan, naast reguliere IBM Maximo-implementaties.”
Wat is het meest memorabele project dat je ooit hebt gedaan?
“De luchthaven van Athene. Daar zat een partner met een probleem met een rapportagetool. Of ik even wilde invliegen. Ik werd opgehaald door een collega op de motor. Daar ging ik, dwars door Athene, zonder helm en met m’n Samsonite-koffertje. Eerst thuis eten bij zijn vrouw, daarna naar het hotel. De volgende dag dacht ik: dat klusje fix ik wel even. Maar ik was van ’s ochtends 8 tot diep in de nacht bezig. De dag erna weer. Drie uur voor mijn vlucht was ik klaar. Van Athene zelf heb ik niks gezien, maar die klus vergeet ik nooit meer.”
En de leukste Gemba-uitjes?
“Ik heb ze allemaal meegemaakt, van skiweekenden tot jubileumtrips. Sevilla, Albufeira… Maar het skiweekend in Oostenrijk vond ik misschien wel het leukst. Ik kon toen nog niet skiën, dus heb met collega’s eerst lessen gevolgd op een borstelbaan in Heemskerk. Daarna gewoon de berg op. Dat soort dingen – samen wat nieuws doen, plezier maken – dat is typisch Gemba.”
Hoe zie je de toekomst?
“Gezien de marktvraag denk ik dat Gemba nog verder zal groeien. En de impact van AI zal groot zijn. We gaan het steeds meer inzetten, bij klanten én om ons eigen werk slimmer en sneller te doen. IBM is er ook volop mee bezig, het wordt alleen maar belangrijker. Wat onveranderd blijft bij Gemba? Dat is het ‘take one for the team’-gevoel. Dat je het overneemt van een collega als die iets laat liggen, zonder dat daar een proces of hiërarchie voor nodig is. Het is kenmerkend voor de cultuur bij Gemba, voor mij voelt het als een warm bad.”