Interview Berry Kleuver: “Voelsprieten voor mens én techniek”

Als senior functional consultant bij Gemba beweegt Berry Kleuver moeiteloos tussen techniek en mensen. Met ruim twintig jaar praktijkervaring voelt hij feilloos aan wat een organisatie nodig heeft, of dat nu een slimme IBM Maximo-oplossing is of duidelijkheid op de werkvloer. “Ik luister, kijk hoe de hazen lopen en dan weet ik waar we moeten beginnen.”

Wie is Berry? Hoe begon jouw loopbaan in het onderhoud?

“Ik heb ruim twintig jaar ervaring in het onderhoud. Ik begon bij een klein installatiebedrijf. Elf jaar lang deed ik daar van alles: magazijn optimaliseren, inkoop, digitaliseren, processen verbeteren. Later ging ik meer richting werkvoorbereiding en service. In die periode dacht ik al: is dit nou onderhoud wat we doen of reageren we vooral op wat stukgaat? Ik voelde dat er meer moest zijn dan alleen vervangen. Op een gegeven moment maakte ik kennis met echt asset management: optimaliseren, vooruitdenken. Dat herkende ik meteen.”

Waar komt je interesse in IT vandaan?

“Al op de technische school kocht ik voor 75 gulden een basic/Pascal-computertje met zo’n bandrecordertje. Elke dag na school zat ik te programmeren. Ik maakte bijvoorbeeld mijn eigen digitale telefoonboek. Thuis begrepen ze niet waarom. We hadden toch gewoon een telefoonboek? Maar ik vond het fantastisch om dingen slimmer te maken, zodat je niet meer in een papieren boek hoefde te zoeken. Daarna ben ik overal macro’s gaan bouwen: als ik iets drie keer moest doen, dacht ik al dat het anders kon.”

Hoe kwamen Gemba en IBM Maximo op je pad?

“Ik heb met IBM Maximo gewerkt bij Sodexo, waar ik deployment leader voor Nederland was. Op een gegeven moment kwam ik op detacheringsbasis bij Schiphol terecht. Daar leerde ik IBM Maximo kennen vanuit een gebruikersrol. Via via kwam mijn cv bij Gemba terecht. Ze belden of ik eens wilde komen praten, dat was acht jaar geleden. Ik ben begonnen als medior consultant en doorgegroeid naar senior.”

Je zoekt graag uit wat er technisch allemaal kan. Hoe gaat dat in de praktijk?

“Ik heb thuis vier servers draaien met mijn eigen Maximo-omgevingen, ook IBM MAS nu. Daar probeer ik dingen uit en zoek ik de grenzen op: wat kan er standaard, en wat als je een stap verder gaat? Processen makkelijker maken voor klanten, dat vind ik mooi. Zo moest een klant bij het aanmaken van werkorders een complexe risicomatrix invullen. Dat heb ik samen met het team opgelost in een simpele pop-up flow. Ik bedacht en zocht het uit en het team maakte het. En in Scheduler heb ik een manier gevonden waarop planners werk in één keer kunnen doorschuiven naar een volgende periode.”

Collega’s zeggen dat je dingen in beweging brengt bij klanten. Wat doe je dan?

“Ik luister eerst goed. Ik kijk hoe de hazen lopen en gebruik mijn voelsprieten, technisch én organisatorisch. Ik kan net zo makkelijk praten met monteurs als met managers, omdat ik zelf uit de praktijk kom. Je merkt dan al snel dat mensen denken: oké, hij snapt hoe wij werken. Dan ontstaat er meteen een ander soort gesprek, veel opener en inhoudelijker.

Als ik zie dat Maximo niet helemaal tot zijn recht komt, ga ik in gesprek over wat het systeem kan en hoe je het slim inzet. Door dingen op een strategische, begrijpelijke manier uit te leggen, komt er vaak vanzelf beweging.”

Je begeleidt ook veel collega’s. Hoe pak je dat aan?

“Wat ik leuk vind, is collega’s helpen groeien. Vooral jonge consultants. Je kunt wel weten waar de knoppen zitten, maar als je niet begrijpt wat een klant ermee wil… dan mis je iets. Ik vraag altijd: waar wil je staan over een paar jaar? Wat wil je leren? En ik leg uit hoe een klant denkt of werkt. Dat is kennis die ik meeneem uit de praktijk.”

Je vertelde dat je dit jaar je vrouw verloor. Hoe kijk je terug op die periode?

“Mijn vrouw is in april overleden, na negenenhalf jaar ziek te zijn geweest. Dat was heel heftig. Ik heb lang gedacht dat ik gewoon door moest. Maar op een gegeven moment zegt je lijf: stop.

In die periode merkte ik hoe belangrijk mijn voelsprieten zijn. Die gebruik ik in mijn werk, maar ook privé: aanvoelen wat er speelt, wat ik nodig heb en wanneer ik moet bijsturen. Een boeddhistische coach leerde me waarom ik dingen doe zoals ik ze doe. Waar mijn kracht zit. Waar ik moet afremmen. Dat helpt me nog steeds. Het was zwaar, maar ik ben dankbaar dat ik nu weer stapjes vooruit kan zetten.”

Wat gaf je houvast binnen Gemba in die periode?

“Collega’s en klanten leefden mee en gaven me de ruimte om even terug te schakelen. Dat gaf rust. Stap voor stap kon ik daardoor weer vooruitkijken.”

Heb je ook warme of grappige herinneringen aan je tijd bij Gemba?

“Albufeira, het Gemba-uitje. Het was het jaar dat ik ging trouwen, ik zat nog maar net bij Gemba. Voor de grap had ik een knalgele Speedo gekocht, een beetje Dries Roelvink-stijl. De eerste dag liepen we met z’n allen naar het zwembad en ik kwam in dat ding aanzetten. Dat moment zijn ze nooit meer vergeten. Het past ook wel bij mij.”

Waar kijk je naar uit de komende jaren?

“Ik wil gewoon weer bouwen, bij klanten en binnen Gemba. Nieuwe collega’s meenemen, zorgen dat we stappen blijven zetten met IBM Maximo. En klanten helpen hun route te bepalen: waar willen we naartoe, welke stappen zijn nodig? Dat vind ik het mooiste om te doen.”