Lees onze meest recente case: Licentie audit bij DP World

De Gemba Bikers: 400km rondom de Kilimanjaro

Vertrek Tanzania

De Gemba Bikers zijn er klaar voor, we hebben geld ingezameld, getraind en ons voorbereid. Hieronder de verhalen van onze teamleden hoe ze het afgelopen half jaar zijn bezig geweest.

Jack

Doos voor de fietsen]6 maanden zijn snel voorbij gegaan, 5000 euro opgehaald voor Amref Flying Doctors. 2700 trainingskilometers erop zitten, 4 avonden collectes gelopen, vele pannenkoeken en frietjes gebakken in de foodtruck, 3 fietsdozen geprobeerd en als klap op de vuurpijl zijn onze sponsorshirts op tijd binnengekomen dankzij de goed diensten van AGU. Maar de fiets is ingepakt en de rugzak ook we zijn er bijna klaar voor. Het eerste malaria pilletje zit erin en naar de weersverwachting kijken we maar niet want regen hebben we in ons koude kikkerlandje al genoeg.

Dit zou natuurlijk allemaal niet mogelijk zijn zonder onze sponsoren SRO Solutions, RAM Infotechnology, Merrem LaPorte, iTanks, Copaco en als laatste CroonWolter&Dros.

Hartelijk bedankt hiervoor!

Morgen om 7 uur staan we allemaal op Schiphol om te vertrekken naar de Kilimanjaro! We hebben er zin in, 6 maanden voorbereiding wordt opeens werkelijkheid, echt fantastisch!

Guido

Hoe bereid je jezelf voor op een 400km lange mountainbiketocht rondom de Kilimanjaro?
Het is daar niet bepaald hetzelfde klimaat als in Nederland. Ik heb veel verschillende verhalen gehoord: juist eropuit gaan wanneer er een hittegolf is, even op en neer naar Parijs, of zelfs de fiets mee in de sauna.

Toen ik mijzelf inschreef voor deze rit had ik nog geen mountainbike en fietste ik voornamelijk op mijn wielrenfiets. Lange afstanden fietsen lukte mij wel, maar het is best een verschil zo’n mountainbike. Het fietst aanzienlijk anders. Het heeft veel bredere banden, een grotere draaicirkel en de fiets is een stuk zwaarder, dus je hebt meer kracht nodig om even snel te gaan als een wielrenner, maar dat moet je helemaal niet willen.

Naarmate de tocht dichterbij kwam, ben ik mijzelf meer gaan verdiepen in het materiaal. Zo hier en daar een paar upgrades aan de mountainbike. Normale pedalen werden klikpedalen. En van een normale binnenband naar geen binnenband. Ik hoorde soms al eens de term ’tubeless ready’ voorbijkomen en vroeg mij steeds af wat dat inhield en wat het nut daarvan was. Tijdens de materiaalworkshop van het Rijwielpaleis in Bilthoven kregen wij daar snel een antwoord op.

Het is vallen en opstaanStel je voor: Je hebt een houten plank met een spijker die recht naar boven wijst.
De beste meneer die de workshop gaf, pakte een wiel, hield deze boven zijn hoofd en liet het wiel niet 1x, niet 2x, maar zo’n 10x met een noodgang bovenop de spijker landen.
Elke keer dat de spijker de band perforeerde en de band weer omhoog ging leek er niets aan de hand te zijn met de band. Dit kwam doordat er van te voren latex in was gespoten. De band was tubeless gemaakt. Er zit dan geen binnenband meer in maar alleen een buitenband gevuld met latex. Het latex zorgt er dan voor dat kleine gaatjes automatisch hersteld worden. Ik was meteen verkocht.

Bij mijn lokale mountainbikewinkel heb ik een setje tubeless wielen onder mijn mountainbike laten zetten. Dit in combinatie met mijn nieuwe klikpedalen was het wel even wennen. De eerste rit ging ik twee keer onderuit. De eerste keer was letterlijk omvallen en weer opstaan, maar de tweede keer vloog ik over mijn stuur en mijn fiets kwam achter mij aan.

Het is vallen en opstaan.

Gerben

Het is december 2018.
De dames van Amref zijn afgereisd naar ons kantoor in Landsmeer om daar een voorlichtingsbijeenkomst te geven. Met veel enthousiasme brengen de dames hun verhaal, waarbij de werkzaamheden en activiteiten van Amref Flying Doctors toegelicht worden. Tevens kwamen er beelden voorbij van de belevenissen, die onze voorgangers hebben mogen meemaken. Door hun heldere uitleg was bij mij al snel de knop om. Op de vraag: “wie heeft er interesse” steek ik zonder twijfel mijn hand op. Ik ga dit avontuur aan en wil zo mijn steentje bijdragen!!

Na enkele weken van bezinning werd het tijd voor actie. Via Astrid v/d Meer kregen we “goud” in handen in de vorm van 2 foodtrucks. Deze hebben we veelvuldig mogen gebruiken om pannenkoeken, pizza, patat en andere lekkernijen aan de man te brengen. Zo hebben we op verschillende events de magen mogen vullen van vele bezoekers.

Nadat het Amref verhaal en het doel toegelicht waren, kwamen er ook regelmatig spontane donaties in de kassa terecht.

De kou verdween en het werd tijd om enkele uren op de fiets door te brengen, dus werd het tijd om de mountainbike af te stoffen. Deze had tenslotte bijna 1 jaar moederziel alleen in de schuur gehangen. Storm, wind en regen werden niet gemeden, maar het grote genieten kwam toen de zon doorbrak en de temperatuur boven de 15 graden uit kwam. Nadat we enkele maanden bezig waren om het gewenste sponsorbedrag van € 5000,- bij elkaar te sprokkelen, werd deze magische grens omstreeks de zomervakantie bereikt. Ook mijn mede teamgenoten wisten deze grens zonder al te veel problemen te bereiken.

Al met al een bewogen periode van 10 maanden die ik voor geen goud had willen missen. De komende week zie ik als de kers op de taart en zal met volle teugen gaan genieten van de “magic moments” die we ongetwijfeld zullen beleven.

Sean

In november, afgelopen jaar werd het in ons oude kantoor in de rondte geroepen. ‘Wie heeft er zin in een rondje fietsen in Afrika?’ Het idee om met een groep een rondje om de Kilimanjaro te fietsen leek mij wel een gaaf idee.

Ik hou van reizen en ik ben nog niet eerder naar Tanzania geweest. Ook is 1 van mijn favoriete bezigheden sporten, dus je zou zeggen, dit is een no-brainer. Vlak nadat de vraag mij is gesteld heb ik dan ook geantwoord met ‘ik doe mee!’.

€ 5.000,- aan sponsorgeld ophalen vind ik wel spannend, maar dit is een mooie uitdaging om het dan ook te proberen. In januari was ik ingeschreven om mee te doen aan de Africa Classic en de maand erna kreeg ik de sleutels van mijn nieuwe huis. Het gevoel van een lichte achterstand voelde ik wel direct, aangezien ik me in februari en maart volledig heb gestort in mijn verbouwing en verhuizing. Het valt dan ook niet mee om in de weekenden je bezig te houden met alle klussen die je in je nieuwe huis moet gaan doen.

Ik had als doel om eerst me vooral bezig te houden met mijn nieuwe huis en om in april te gaan beginnen met sponsorwerven. Intussen waren mijn collega’s al begonnen en zag ik al direct mijn achterstand opkomen. We hebben als team een aantal keer bij elkaar gezeten om te kijken wat we kunnen gaan doen om geld op te halen. Het eerste idee wat we hadden is om shirts te laten drukken met bedrijfsponsors erop. We zijn druk bezig geweest met al onze relaties om ze aan te schrijven of ze hier aan wilden mee doen. Dit heeft een geweldig resultaat geleverd op onze gezamenlijke teller.

Amref had onze hele mooie groene collectebussen beschikbaar gesteld, dus ik wilde direct gaan beginnen met collecteren. Oh wacht… In de gemeente Purmerend schijn je daar ook een vergunning voor nodig te hebben. Deze eerst aangevraagd en mocht ik vervolgens huis aan huis gaan collecteren. Met het collecteren heb ik vaak leuke gesprekken aan de deur gehad, omdat je toch voor een soort ‘persoonlijk’ doel aan het werven bent, namelijk je sponsorteller naar € 5.000,- te krijgen.

Aan het eind van de zomer heb ik een gigantische barbecue georganiseerd voor de mensen van mijn sportschool. Ieder heeft een mooi bedrag ingelegd om heerlijk te kunnen genieten van een borrel en een goede hap in een leuk gezelschap! Verder heb ik nog ontzettend veel kleding en spullen ingezameld om te kunnen verkopen voor het goede doel. Echter had ik op een gegeven moment zoveel spullen gekregen, dat ik een kamer in het huis heb moeten opgeven aan de spullen die ik had. Met al deze spullen heb ik een camper geleend en vol met spullen naar de IJ-hallen toegegaan om daar te gaan verkopen. Eind van de dag besefte ik dat ik dit gewoon nog een keer moest doen. We hadden nog zoveel spullen en de opbrengsten waren zeer goed.

Na wat goede voorbereidingen door de spullen te sorteren en georganiseerd uit te stallen op de kraam, deden we een tweede poging. Ook nu waren de opbrengsten weer zeer mooi, want met alle gedoneerde spullen had ik al zo’n € 800,- opgehaald. Verder heb ik veel binnen de vrienden en familiekring geld opgehaald, hebben we in een food truck gestaan en een keer geholpen aan een klus in het oude pand van het voormalige Appedemic. Mijn teller stond op de € 5.000,- vlak na de laatste keer dat ik eind september op de IJ-hallen had gestaan. Mooi vlak voor de deadline van 1 oktober!

Oh en ik heb natuurlijk maar 2x in m’n leven op een mountainbike gefietst. Even terug naar het voorjaar…
Dus aan het einde van maart ben ik naar de rijwielhandel gegaan om een mooie fiets uit te zoeken. Het doel was om een ‘prima’ tweedehands fietsje aan te schaffen, maar het eindigde in een gloednieuwe Cannondale mountainbike.

Mijn eerste rondje fietsen was op de weg met een afstand van 40km. Met een goede pijn aan mijn kont, waar ik zeker drie dagen last van had, besefte ik dat ik me toch écht goed moet gaan voorbereiden op deze tocht. Het is namelijk niet enkel een conditie die je nodig hebt om straks 400km te kunnen fietsen.

Met het voornemen om minimaal 1x per week op de fiets te stappen, ben ik begonnen met mijn voorbereidingen. In april fietste ik op mijn standaard uitgeruste fiets. In mei fietste ik met een bidonhouder zodat ik ook nog eens wat kon drinken (ja, dat is wel echt handig!). In juni had ik SPD-pedalen gemonteerd. In juli had ik nieuwe kleding aangeschaft. In augustus ging de GPS-houder, nieuw zadel, nieuwe handvatten en solar-powerbank erop. En in september ging ik de paklijst nog eens af en heb ik 2x een shop-sessie bij de Decathlon gehad zodat ik in oktober in elk geval compleet ben.

In de maanden richting de fietstocht ben ik in m’n enthousiasme binnen mijn vriendenkring aan het vertellen dat ik fiets en ook regelmatig een mountainbike parcours pak en hoe leuk dat is. Dus wat wekelijkse eenzame fiets-sessies waren, resulteerde in wekelijkse groepssessies waarin we met een groepje op de maandagavond om 18u stipt de fiets pakten en gingen fietsen of mountainbiken. Met meerdere mensen fietsen maakt het een stuk leuker en makkelijker dan alleen. Des al niettemin fietste ik meer dan 1x per week, want ik moet wel voldoende zadeluren gaan maken. Dus waar het kan, ben ik of in de avonduren wezen fietsen, of besloot ik naar het werk te gaan fietsen. Dat is dus naar ons kantoor in Wormer (vanaf de Zuidoostbeemster) en dat is naar Schiphol.

Op een gegeven moment merk je dan ook dat je met goede spullen veel aangenamere ritten ervaart. Ik heb nog niet geprobeerd om 6 dagen achter elkaar te fietsen met gem. 65km per dag, maar iemand die zich voorbereid om een marathon te gaan rennen, rent die 42km pas op de dag zelf, toch?

Klaas

Potver, het gaat eindelijk gebeuren!

In november 2018 werd bij Gemba de vraag gesteld of er mensen interesse hadden om mee te doen aan een speciale editie van de AfricaClassic.

“De WAT?”

De AfricaClassic, een fietstocht van een slordige 400km rond om de Kilimanjaro. Een sponsortocht om precies te zijn.

“Ja!….denk ik….” was het antwoord.

Een paar weken later kregen wij een bevlogen uitleg van het wat en waarom van de organisatie. Een mooi goed doel steunen en een unieke belevenis, hoe kan je daar nee tegen zeggen.

Vanaf toen startte de voorbereidingen. Een hele belevenis an sich. De racefiets moest worden ingeruild voor een mountainbike. Inmiddels kan ik melden dat er meer keuzes fietsen zijn als auto’s en de gemiddelde autodealer minder fanatiek is als de fietsenmakers, ‘je wilt tenslotte wel knap materiaal hebben daar’. Na een flinke zoektocht op internet en langs een groot aantal fietsenmakers een mooie fiets gevonden bij een amicale fietsenmaker in de stad. Hij had vorig jaar ook een paar mannen uit Alkmaar gesponsord en heeft mij ontzettend geholpen met de opstart (John, bedankt!).

Vanaf toen hebben de weekenden over het algemeen in het teken van de AfricaClassic gestaan. Trainen of sponsorgeld inzamelen hebben veel tijd gekost, maar waren een beleving op zich.

De eerste € 1000,- waren zo binnen, familie en vrienden gaven gul. Daarna werd het hard werken. Maar een aantal goede acties zijn zeer effectief geweest. Barbecue georganiseerd door de sportschool, wijnproeverij, collecte en foodtruck activiteiten hebben er voor gezorgd dat de benodigde € 5000,- voor de start van de vakantie binnen waren.

Vakantie in Oostenrijk was de kans om lekker hoogte meters te maken. Daarna in Italië aan de warmte kunnen wennen. Na de vakantie door met een workshop fietsenmaken en laatste presentatie en gezamenlijke fietstocht. Als team nog wat uren gemaakt en de laatste twee weken zeker het gevoel dat het mag gaan gebeuren. Afgelopen week de door AGU ontworpen en gemaakte shirts ontvangen, met daarop onze sponsoren. Nu is het echt echt.

Zin an!

Herman

Bijna een jaar geleden, november 2018 kreeg ik van Alexander de vraag of ik fervent mountainbiker was, waar ik volmondig “Ja” op antwoordde. Hij had namelijk vanuit Schiphol de vraag gekregen of wij mee wilden doen met de Africa Classic 2019, de Schiphol edition. Dit wilde ik wel, maar had nog wel een paar vragen hierbij. Hierna kwam een presentatie op Schiphol en dit heeft ervoor gezorgd dat ik mij direct wilde inschrijven.

Hierna begonnen de voorbereidingen… Zorgverzekering oversluiten (kon nog mooi voor eind december), tochtjes inplannen, wat vaker naar de sportschool, maar het belangrijkste: zorgen voor voldoende sponsorgeld!

Dit gezegd hebbende, werd het tijd om te kijken waarmee we voldoende sponsorgeld konden genereren…
Hierbij hebben we verscheidene acties gedaan. Vrienden en familie vragen om te doneren, collecteren, klussen, patat bakken, collecteren, bedrijfssponsors vragen, emballagezuil in de supermarkt neerzetten en oh ja, had ik collecteren al genoemd?

Tussentijds natuurlijk ook veel fietsen! Je moet toch wat zitvlees kweken, dus inschrijven voor toertochten en met de jeugd van Bant ritjes maken, maar ook zelf in het weekeinde leuke mtb-paden opzoeken en rijden. Tussentijds nog maar eens een andere mountainbike gekocht die iets beter bij mij past…

Tijdens de toertochten kom je overal; van mooie single tracks, tot dwars door een weiland fietsen, door boerenschuur met machines knallen, dwars door een autowasstraat (wat wel lekker was aangezien het toen 35 graden was) tot slalommen rond de stellingen en planten in een tuincentrum (en nee, ik was toen niet verdwaald).

Inmiddels helemaal klaar om af te reizen naar Tanzania waar ik dit mooie land mag bezoeken en de projecten van Amref met eigen ogen mag bewonderen.

Familie, donateurs, sponsors, collega’s en iedereen die ik nog vergeten ben: Hartelijk bedankt voor deze kans!


Onze sponsoren